Recept van de maand

Ossa dei morti
Ossa dei morti, letterlijk vertaald beenderen van de doden.
Het zijn knapperige en bleke koekjes die aan botten doen
denken. In heel Italië worden ze vooral gebakken rond
Allerheiligen en Allerzielen ( 1 en 2 november). De traditie
is om een aantal koekjes op tafel te leggen als een offer voor
de doden.
Het recept is heel eenvoudig en de ingrediënten heeft bijna
iedereen wel in huis.
INGREDIËNTEN
600 g tarwebloem
500 g amandelen, ongepeld
500 g suiker plus wat extra voor het dompelen
5 eieren
geraspte schil van een citroen
mespuntje bakpoeder
VOORBEREIDING
Verwarm de oven voor op 180 ° C.
Zet de amandelen in de warme oven en wacht een paar minuten totdat ze zijn geroosterd, hak ze daarna in kleine stukjes.
Strooi de bloem in een bord en maak er een kuiltje in, voeg de suiker, amandelen, eieren, bakpoeder en citroenrasp toe.
Begin met het mengen van alle ingrediënten met een vork en kneed het deeg een paar minuten en vorm het als een langwerpig brood. Als het deeg te plakkerig is, voeg dan meer bloem toe.
Neem een stuk deeg en rol het uit tot een lange rol.
Snijd het in stukken van 7-8 cm lang en maak ze een beetje langwerpig rond.
Vul 2 kleine kommen, een met water en een met een handvol suiker. Dompel 1 kant van het koekje eerst in het water en dan in de suiker.
Leg de koekjes – met de suikerzijde naar boven – op het bakpapier. Vergeet niet om wat ruimte tussen de stukjes te laten omdat ze een beetje opzwellen.
Bak ze 15-20 minuten en laat ze afkoelen.

Buon appetito

Nieuws van de maand

Herfst.
Ook in Italië wordt het langzaam aan herfst. De bomen beginnen te kleuren, evenals de wijngaarden.
Omdat alles op hellingen groeit, heb je zo’n mooi zicht op deze kleurenpracht. Na een aantal regenbuien, met toch een aangename temperatuur, is alles in de tuin opgefrist en groeit en bloeit er nog van alles. En dus plukken we nog steeds tomaatjes uit eigen tuin, groeit de rucola harder dan we kunnen eten, blijft de courgette vruchten geven en
staan de kruiden er mooier bij dan in de zomer.
In de herfst werken we elke dag in de tuin, verwijderen we dode takken, maken we hem zoveel mogelijk onkruidvrij en kijken we welke planten we kunnen vermeerderen door middel van delen of stekken. Ook moet er natuurlijk gesnoeid worden en planten verzet worden.

Dit jaar hebben weer een mooie opbrengst olijven gehad. We hadden 180 kg olijven van 10 bomen. En dat leverde 26 liter olie op. Daar kunnen we wel weer even mee vooruit !
De herfst betekent ook het winterklaar maken van onze accommodatie. Het zwembad is afgedekt met een zeil. De ligstoelen en parasols zijn opgeborgen. In de bar wordt alles in kratten en dozen
opgeborgen, stoelen op de tafels gezet en apparaten afgesloten.
In de appartementen worden alle kasten van de muur af geschoven, handdoeken en beddengoed opgeborgen, buiten meubilair binnen gezet.
En alle overkappingen van de pergola’s worden eraf gehaald. Want, door schade en schande wijs geworden, met herfststormen en sneeuwbuien
kunnen de pergola’s omwaaien, instorten, kapot gaan. Dus verwijderen we de rieten dakbedekking en wordt alles kaal.

De herfst is voor ons ook een tijdstip om op vakantie te gaan, meer tripjes naar Nederland te maken. Maar helaas is dit door Corona niet mogelijk. Nederland heeft als eis dat alle mensen, die vanuit Italië naar
Nederland komen, 10 dagen in quarantaine moeten.
Ook hier zijn de maatregelen strenger geworden, zijn bars en restaurants ’s avonds gesloten en is er zelfs een avondklok ingesteld. Tussen 22 en 5 uur mogen we niet buiten zijn. Het advies is zo min mogelijk te reizen, in je eigen gemeente te blijven en natuurlijk het mondkapje te dragen als je je tussen de mensen beweegt, ook buiten.
Laten we hopen dat de maatregelen helpen en we na de winter eindelijk verlost zijn van Corona…..

Stad/streek van de maand

Santo Stefano di Sessanio
Dit middeleeuwse dorpje hebben we de laatste tijd veel voorbij zien komen op facebook. Er is namelijk een actie opgestart door de gemeente om het plaatsje nieuw leven in te blazen. Er wonen nog maar 115 mensen en ruim 30% is boven de 65 jaar en slechts 10% jonger dan 20 jaar.
Als je tussen de 18 en 40 jaar bent en minimaal 5 jaar daar wilt gaan wonen, krijg je van de gemeente 3 jaar lang € 8000,- per jaar en een start kapitaal van € 20.000,- om een activiteit te beginnen. Je moet namelijk wel iets gaan ondernemen in het dorpje. De hoop is natuurlijk dat er op deze manier jonge gezinnen komen en blijven en zo het dorpje levendig houden.
Als je naar Santo Stefano di Sessanio toe rijdt via de hoogvlakte van de Gran Sasso, Campo Imperatore genaamd, dan is het aanzicht van dit oude dorpje al indrukwekkend. De kenmerkende toren is sinds dit jaar klaar door restauratie. De toren stortte in tijdens de aardbeving van 2009. Het heeft dus enkele jaren geduurd totdat deze restauratie klaar was. Santo Stefano stamt uit de middeleeuwen en ligt op 1250 meter
hoog. Het ligt tussen de heuvels alsof het daar door iemand neergelegd is.
De Zweeds/Italiaanse Daniele Kihlgren reed eind jaren 90 op zijn motor dit dorpje binnen. Hij werd er verliefd op en besloot zijn geld te investeren in Santo Stefano. Dit deed hij door panden op te kopen, te restaureren en daarna als hotelkamers te verhuren. Men noemt dit een albergo diffuso. (wijdverspreide hotel) Er zijn 29 verschillende verblijven. Opgeknapt met nieuwe materialen maar nagemaakt van het
origineel. Samen met dorpsbewoners wordt dit luxe hotel gerund.
Het dorpje is heel erg mooi, mede door de authentieke smalle straatjes, de vele kleine doorgangetjes, de oude trappen, kleine winkeltjes en het fantastische uitzicht. Als je daar rond kijkt naar de omliggende akkerbouw, dan zijn dat hoofdzakelijk linzenvelden. (lenticchie op z’n Italiaans) Hier staat Santo Stefano di Sessanio om bekend. Mocht je het
dorpje bezoeken dan is het aan te bevelen om deze te eten in een restaurant. Ook het lamsvlees en de pecorino kaas is erg lekker.
Kortom: zoek je nog een uitdaging? Je kunt je nog bij de
gemeente melden tot 15 november via de website van de
gemeente. http://www.comunesantostefanodisessanio.aq.it